Bazen sükût-u dil yıkar insanı.
Ve bazen dil ile ikrar…
Hani ikisininde farklı yanı yoktur ya;
Yıkım aynı, acı, keder aynı…
Helede firak vakti çalmışsa kapıyı bu defa,
Vuslat ateşi yakmışsa yüreğini,
Tatmadıysan bilemezsin bu acıyı,
Yangısının acısını, bilemezsin ebedi…
Çare ararsın umutsuzca etrafında,
Kederlere boğulursun hıçkırıklarla…
Sonra kaybolursun çaresizlik kervanında,
Bulamazsın ki yorulursun boşuna arama!
Ağlamak kalır geriye birde sen…
Gözler dolgun, sözler durgun…
Umutsuzluk peşinde, hüzün kapında.
Zorlukla tuttuğun gözyaşların, boğazına dizilmiş sıra sıra…
Ağlamak için bekliyor göz pınarların.
Haykırmanı bekliyor odanın dörtbir yanı…
Artık gözyaşlarının dökülmesini istiyor kalem
Ve nihayet!…
Gözyaşların kavuşur pınarlarına…
Birer inci gibi süzülür yanaklarına…
Odayı hıçkırıklar kaplar!
Sessizlik yerini yankıya bırakır usul usul!…
Yazar : rumannur
230 kez okunmusEtiketler: Firak..
5 Yorum “Firak..”
Yorum Yap,Fikrini Paylaş
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmış olmalısınız.
Temmuz 3rd, 2010 at 12:57
Eğer vakti gelmiş se, hazzı başkadır gözlerden akan her damlanın…
Kaleminize kuvvet, yüreğinize sağlık.
Temmuz 15th, 2010 at 20:26
gözlerden akan damlalar incileştiyse Yaradanın nazarında.. ağla hiç durma ey kalbimdeki gözümden dünyaya açılan pınar.. ağla susma hiç.. kalemin kalbimin edebiyatına yansıdı Allah razı olsun..
Temmuz 16th, 2010 at 22:09
Kalem yazıyor na çar,yazdıkça akıyor yaşlar…
Güzel temennileriniz için teşekkürler…
Temmuz 21st, 2010 at 11:13
Hep giden için midir yaşlar, hep giderken mi akar?
Firak.. Visal varsa eğer güzeldir, acı ile ayrılığı yaşamak..
Yüreğine sağlık rumannur kardeşim, firak vaktini tekrar yaşattın… Eyvallah.
Eylül 6th, 2010 at 22:24
Bu güzel şiir için teşekkürler.